Ομάδα

Η Θεατρική Ομάδα ΟΠΑ είναι μια φοιτητική ερασιτεχνική ομάδα για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο. Υπάγεται στη Φοιτητική Λέσχη του ΟΠΑ ως πολιτιστική ομάδα. Ιδρύθηκε το 1979 και επαναλειτούργησε το 1992. Έκτοτε, λειτουργεί κάθε χρόνο ασταμάτητα. Αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Ερασιτεχνικού Φοιτητικού Θεάτρου, αλλά και μέλος του Σ.ΟΜ.Α (Συντονισμός Ομάδων Αθήνας).

Στην Φοιτητική Εστία Αθήνας και στο Αμφιθέατρο Αντωνιάδου του ΟΠΑ πραγματοποιούνται εργαστήρια, πρόβες, ολομέλειες καθώς και συναντήσεις που αφορούν την λειτουργία της ομάδας.

Η ομάδα χρηματοδοτείται από το ΟΠΑ, αλλά διατηρεί και η ίδια το δικό της ταμείο από τα έσοδα των party και του κουτιού οικονομικής ενίσχυσης που έχουμε στις παραστάσεις μας. Από αυτό χρησιμοποιούμε χρήματα για προκαταβολές και έξτρα έξοδα.

Μέλη

Η ομάδα αποτελείται από φοιτητές του ΟΠΑ, δέχεται όμως και μέλη που δεν φοιτούν σε αυτό.

Η ΘΟΟΠΑ είναι αυτό-διαχειριζόμενη από τα μέλη της, τα οποία αναλαμβάνουν διάφορα πόστα μέσα σε αυτήν με συγκεκριμένες αρμοδιότητες.

Τα μέλη συμμετέχουν σε εργαστήρια και ολομέλειες και τελικά σε παραστάσεις αν το επιθυμούν και τηρείται η προθεσμία δήλωσης ενδιαφέροντος (βλ. παρακάτω ΘΙΑΣΟΙ).

Κάθε μέλος, μαζί με τα δικαιώματα που αποκομίζει από την ομάδα, έχει και την υποχρέωση να παρευρίσκεται στις συναντήσεις και να βοηθά με όποιον τρόπο μπορεί στην ομαλή λειτουργία της ομάδας.

Να σημειωθεί όμως πως στα εργαστήρια μας μπορούν να συμμετέχουν και άτομα που δεν είναι μέλη.

Πόστα

Τα μέλη της ομάδας αναλαμβάνουν να συντονίζουν ορισμένα πόστα που βοηθούν στην λειτουργία της ομάδας. Τα πόστα αυτά είναι:

Οικονομικών 💸, Θεάτρου 🎭, Διαφήμισης 📺, Party 💃, Ένωσης 👪, Βεστιαρίου 👚, Εργαστηρίων 🧪, Επικοινωνίας 😃, Πληροφορικής 💻

Ολομέλειες

Οι αποφάσεις για την λειτουργία της ομάδας λαμβάνονται στις ολομέλειες από τα μέλη της. Οι ολομέλειες γίνονται κατά παράδοση μια φορά κάθε μήνα, αλλά και όποτε κρίνεται από την ομάδα αναγκαίο. Κατά την διάρκεια της κρατούνται πρακτικά τα οποία αργότερα κοινοποιούνται σε όλα τα μέλη της ομάδας.

Οι αποφάσεις λαμβάνονται με συνδιαμόρφωση κατά το δυνατόν, έπειτα από συζήτηση, αλλιώς με πλειοψηφία του 90%.

Κατά την διάρκεια της ολομέλειας υπάρχει ένας συντονιστής που δίνει τον λόγο βάσει προτεραιότητας (ή την παρακάμπτει σε περίπτωση που το άτομο που έχει τον λόγο απευθύνει προσωπική διευκρινιστική ερώτηση σε κάποιο άλλο μέλος).

Πριν από κάθε ολομέλεια γίνεται ένα poll μεταξύ των μελών για τον ορισμό ημερομηνίας, η οποία για να οριστεί χρειάζεται το λιγότερο 15 ψήφους. Ταυτόχρονα ανεβαίνει κι ένας πίνακας στον οποίο θέτουμε τα θέματα που θα συζητηθούν ως εξής: τίτλος θέματος-περιγραφή-εισηγητής. Όταν η ημερομηνία κλείσει αναζητείται χώρος είτε στο ΟΠΑ (καθημερινές) είτε στις ΦΕΑ (στις Φοιτητικές Εστίες Αθηνών διατηρούμε και το βεστιάριο μας) από το Πόστο Επικοινωνίας τον οποίο έπειτα γνωστοποιούν.

Όσον αφορά την αργοπορία στις ολομέλειες, αφήνουμε περιθώριο ενός τετάρτου (15′) και αν έχουμε μαζευτεί δεκαπέντε (15) άτομα, ξεκινάμε την ολομέλεια. Αν δεν έχουμε μαζευτεί τόσοι, ακυρώνεται, εκτός μόνο αν ξέρουμε σίγουρα ότι θα έρθουν άτομα σίγουρα και βρίσκονται στο δρόμο.

Εργαστήρια

Τα εργαστήρια περιλαμβάνουν διάφορες θεματικές (π.χ. φωνητική, υποκριτική, συναίσθημα, κίνηση, αυτοσχεδιασμό, θεωρία κλπ). Λαμβάνουν χώρα κυρίως στο αμφιθέατρο Αντωνιάδου του κτιρίου ΟΠΑ, 3 ημέρες την εβδομάδα. Αρχικά τα εργαστήρια έχουν στόχο να εντάξουν τα νέα μέλη στην ομάδα μέσω ασκήσεων και θεατρικών παιχνιδιών, και διεξάγονται κυρίως από παλαιότερα μέλη της ομάδας ή εξωτερικούς συνεργάτες. Αργότερα, γίνονται συνήθως 3 δοκιμαστικά εργαστήρια από τον κάθε υποψήφιο σκηνοθέτη.

Το ιδανικό για κάθε μέλος είναι να παρακολουθήσει πολλά από αυτά τα εργαστήρια για να ενταχθεί στην ομάδα και να γνωρίσει τα υπόλοιπα μέλη της, με τα οποία θα συνεργάζεται για την ομαλή λειτουργία της αλλά και αν το αποφασίσει για την διεξαγωγή της παράστασης του θιάσου. 

Επίσης η συμμετοχή του σε αυτά είναι απαραίτητη για να σχηματίσει το μέλος άποψη για τον κάθε εξωτερικό συνεργάτη ξεχωριστά, ώστε να έχει πλήρη εικόνα όταν θα έρθει η μέρα που θα επιλεγούν οι σκηνοθέτες.

Αν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός ατόμων τα οποία δεν επιθυμούν να παίξουν σε παραστάσεις, αλλά θέλουν να κάνουν εργαστήρια, σχηματίζεται μια ομάδα εργαστηρίων που δρα παράλληλα μία φορά την εβδομάδα, αλλά συνήθως όταν πλησιάζουν οι ημερομηνίες των παραστάσεων η διεξαγωγή εργαστηρίων αναστέλλεται.

Θίασοι, Σκηνοθέτες

Όσα μέλη θέλουν να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή σε παράσταση μπορούν να συμπληρώσουν το όνομά τους στην λίστα ενδιαφέροντος που δημοσιεύεται μέχρι τέλη Νοέμβρη συνήθως. Αν κάποιος επιθυμεί να συμμετέχει σε παράσταση πρέπει να τηρεί τις προθεσμίες δηλώσεων.

Το πλήθος των θιάσων, ο σκηνοθέτης κάθε θιάσου και ο διαμοιρασμός των μελών σε θιάσους γίνεται πριν την επιλογή τελικού έργου. (Υπάρχουν περιπτώσεις όπου το έργο που προτείνει ο σκηνοθέτης δεν ανταποκρίνεται τελικά στον αριθμό των μελών του θιάσου). Μετά τον διαμοιρασμό σε θιάσους πρέπει να γίνει μια συζήτηση της ομάδας με κάθε σκηνοθέτη για το αν το δυναμικό του θιάσου του ανταποκρίνεται στο έργο/έργα που έχουν ήδη προταθεί και αν όχι να αναζητήσουμε σύντομα για εναλλακτικές.

Κάθε θίασος καθοδηγείται καλλιτεχνικά από έναν σκηνοθέτη ή μια συνεργαζόμενη ομάδα. Οι σκηνοθέτες μπορεί να είναι εξωτερικοί συνεργάτες ή  και παλιά μέλη. Πολιτική της ομάδας είναι να μη συνεργάζεται με τον ίδιο εξωτερικό συνεργάτη δύο συνεχόμενες χρονιές.

Το πλήθος των σκηνοθετών που τελικά θα αναλάβουν παράσταση, δηλαδή το πλήθος των θιάσων, εξαρτάται από τον αριθμό των μελών που επιθυμούν να παίξουν (πχ. αν θελουν να παιξουν 23 ατομα. καλό θα ήταν να γίνουν 2 θίασοι κι όχι 3), την οικονομική δυνατότητα της ομάδας να στηρίξει της παραστάσεις (το budget μας συνήθως είναι σταθερό)καθώς και την διαθεσιμότητα χώρων για πρόβες. Συνήθως είναι τρεις θίασοι που ανεβάζουν τρεις παραστάσεις. Η επιλογή των σκηνοθετών που τελικά θα αναλάβουν παράσταση γίνεται ύστερα από συζήτηση των μελών της ομάδας, η οποία παραδοσιακά καταλήγει σε ψηφοφορία. Κύριο ερώτημα της συζήτησης είναι το σε ποιον σκηνοθέτη θα ήθελαν τα μέλη να πάνε, ώστε να σχηματιστεί ένας αρχικός κατά προσέγγιση διαμοιρασμός. (παράδειγμα ακραίας περίπτωσης που θελουμε να αποφυγουμε: μπορεί να ψηφίσουμε 3 σκηνοθέτες και τελικά να θέλουν να πάνε στον 3ο μονο 4 άτομα.)

Οι σκηνοθέτες προτείνουν όσα έργα θέλουν αλλά συνήθως όχι πάνω από 3 (η ομάδα παρέχει στον σκηνοθέτη τον εκτιμώμενο αριθμό ατόμων που έχουν δηλώσει συμμετοχή ώστε να εκτιμήσουν και να προτείνουν τα κατάλληλα έργα). Οι ρόλοι των έργων πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ισάξιοι ή ευέλικτοι. Τα έργα συζητούνται από όλη την ομάδα, αλλά η επιλογή αν πρόκειται για πάνω από μία πρόταση γίνεται με ενδοθιασική ψηφοφορία βάσει και του δυναμικού του θιάσου που θα δημιουργηθεί υστερα από τον διαμοιρασμό (αριθμός ατόμων, αγόρια-κορίτσια).

Οι προτάσεις παρουσιάζονται από τους σκηνοθέτες στα μέλη. Κατά την παρουσίαση πρέπει να αναγνωσθεί ένα αντιπροσωπευτικό μέρος του κειμένου από τα μέλη. Αν μία πρόταση δεν έχει κείμενο τότε παρουσιάζεται η διαδικασία με την οποία θα προκύψει το κείμενο καθώς και η δομή της τελικής παράστασης. Αυτο μπορεί να γίνει και κατά τα εργαστήρια του εκάστοτε σκηνοθέτη.

Κάθε μέλος συμμετέχει το πολύ σε έναν θίασο είτε ως ηθοποιός (είτε ως βοηθητικό μέλος έπειτα από συνεννόηση με το σκηνοθέτη), αλλά σε περίπτωση που το επιθυμεί μπορεί να καταθέσει δύο ή και τρεις επιλογές θιάσων με σειρά αρέσκειας. Μέλη που δε συμμετέχουν σε κάποιο θίασο μπορούν να συνεχίσουν στην ομάδα προσερχόμενα στις ολομέλειες και στα εργαστήρια, για όσο αυτά συνεχιστούν, ή αναλαμβάνοντας κάποιο πόστο αν το επιθυμούν. Για να μπορεί κάποιο μέλος να μπει σε θίασο, εκτός από την τήρηση της προθεσμίας, πρέπει να έχει συμμετοχή σε ικανοποιητικό αριθμό εργαστηρίων και ολομελειών και γενικότερα να συμμετέχει στην ζωή της ομάδας.

Μανιτού

Κάθε χρονιά όσα μέλη θέλουν παίρνουν μέρος στο “παιχνίδι” με τα μανιτού.

Το παιχνίδι είναι αρκετά απλό και έχει ως εξής : Όλα τα άτομα της ομάδας γράφουν σε ένα κομμάτι χαρτί το όνομα τους και έπειτα τα τοποθετούν όλα μαζί σε ένα κουτί. Καθένας τραβάει κρυφά ένα κομμάτι χαρτί που έχει πάνω το όνομα κάποιου άλλου και έτσι, αυτός που έχει τραβήξει το χαρτί γίνεται το “μανιτού ” εκείνου που αναγράφεται στο χαρτί. Μετατρέπεται δηλαδή, για όσο διάστημα διαρκεί το παιχνίδι, σε “προστάτη” του ατόμου που του έτυχε. Σκοπός του πλέον, είναι να προστατεύει και να είναι δίπλα σε αυτόν που έχει ως προστατευόμενο. Αυτό γίνεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, αναλόγως του είδους της ομάδας που διαδραματίζεται το παιχνίδι.

Το “μανιτού” ως στόχο έχει να κάνει τον προστατευόμενο του χαρούμενο είτε κάνοντας του δωράκια (οποιουδήποτε μεγέθους και αξίας), είτε γράφοντας γράμματα είτε απλά κάνοντας παρέα στον προστατευόμενο του. Στόχος βέβαια του παιχνιδιού, είναι να μην γίνει αντιληπτός ούτε από τον προστατευόμενο του καθώς και ούτε από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, αφού η αποκάλυψη των “μανιτού” ορίζεται σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας.

Το παιχνίδι αυτό έχει να προσφέρει πολλά στις ομάδες καθώς βοηθά τα άτομα να γνωριστούν μεταξύ τους, να μπουν στην διαδικασία να φτιάξουν πράγματα για τον άλλον, να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον και να νιώσουν όμορφα.

Wikipedia